Licencja wyrobiona
Licencja wyrobiona, teraz tylko trzeba zadbać o dobrą formę. 😉
Inauguracja Otwock 2015
Inauguracje sezonu 2015 na PB w Otwocku bardzo udana:-)
Ten start to nie tylko początek sezonu ale także sprawdzian wykonanej pracy moich zawodników ale i mojej.
Czy jesteśmy zadowoleni?
Ja bardzo.
Marta zajęła 3 miejsce w K4 na dystansie Mini.
Paweł dojechał 16 open na dystansie Max.
Największy sukces osiągnął Krzysztof, który poprawił swój wynik o 100miejsc!!! w stosunku do pierwszego startu w roku 2014.
Gratuluje!!!!
78 Mistrzostwa Polski w kolarstwie przełajowym Bytów 2015
Styczeń 2015 Bytów Mistrzostwa Polski w przełajach.
Co to były za emocje, błoto, podbiegi, piach, piach i jeszcze raz piach….
Tego nie da się opisać, to trzeba zobaczyć, a najlepiej przeżyć na własnej skórze ;-)))
Kolejne zwycięstwo w XC w Złotowie 2010
Uwielbiam zawody XC w Wielkopolsce. Tutaj naprawdę można sprawdzić swoją formę. Jest to niesamowite przeżycie.
Wzięło mnie trochę na wspominki 😉 Może trzeba znów się wybrać i sprawdzić siebie i rower???;-))
zdjęcie zaczerpnąłem ze strony http://www.kurek-rowery.pl/index.php?gr=66&pdgr=676 na której
Absa Cape Epic 2019
No i udało się!
Wróciliśmy Łukasz Momot i Aleksander Gręda z #CapeEpic. Udało się przejechać. Miejsce 333 w generalce, w połowie stawki, z światową elitą w czubie pozwala na zadowolenie. Co prawda przez defekty i zagubienie na trasie straciliśmy na ostatnim etapie jakieś 30 pozycji, to i tak wracamy z tarczą. Trzeba przyznać, że trener świetnie nas przygotował i ten wynik nie byłby możliwy bez niego. Dzięki Adam!!!
Było po prostu idealnie. Na samym początku należy podkreslić, że na każdym miejscu organizator stara się zadbać o zawodników jak tylko to możliwe. Szczęka opadała na każdym kroku.Wszyscy uśmiechnięci i mili. Lepiej może byc tylko na all-inclusive w Egipcie. Dodatkowo szalejący kibice dopingujący każdego. Genialne!
A teraz to co najwazniejsze – jazda. Trasy wzorowo przygotowane, poprowadzone w dużej mierze przez prywatne farmy i winnice. Nie brakowało też parków narodowych. Podjazdy pod spore przewyższenia całe szczęście były ułatwione przez ograniczone stromizny. Chyba wszystko do podjechania. Coś czego na próżno szukać w Polsce to sekcje downhillowe. Baaaaardzo dużo singli. I to singli specjalnie wyznaczonych i przygotowanych dla rowerzystów, z zakazem wstępu pieszych na co dzień. Bardzo „płynne”, na których trudność polega na utrzymaniu wysokiej prędkości. Dla górala z Mazowsza nie było to łatwe ale o dziwo zyskiwaliśmy na zjazdach 
🙂 Etapy zróznicowane – na każdym inny element był dla mnie najtrudniejszy. Raz był to 30km podjazd, gdzie wysiadały mi plecy. Inny dzien to np. męczący singiel pokryty kurzem, śliski, z „switchback’ami” o 180 stopni, meandrujący przez kilka kilometrów na skraju zbocza góry. Nie ma co ukrywać, że w tym roku pogoda nas oszczędziła. 3 ostatnie etapy to upał. Wcześniejsze temperatury były optymalne do jazdy a na szczycie flagowego podjazdu pod #Groenlandberg podczas „poziomego” deszczu po prostu zimno.
#CapeEpic to wielka przyogoda rowerowa. Nic tylko jeść, spać i jeździć na rowerze. Chociaż z dnia na dzień co raz trudniej było z rana przyjąć jakieś „energy” przed startem, z co raz większym niesmakiem patrzyło się na żel i dość już było koktajli „recovery” to już teraz wiem, że z chęcią bym tam wrocił. Tylko te pieniądze…
Najnowsze komentarze